“Jij bent islamofoob hè?” is dikwijls het verwijt dat ik voor mijn voeten geworpen krijg.

Het gaat de afgelopen tijden veelvuldig over de invoering van de dienstplicht. En als je in ijltempo een leger wilt optuigen, zoals men wil, kan ik me deze gedachte heel goed voorstellen.

De toekomst van onze kinderen.

Ik was van de week aan het luisteren naar het debat over onder andere de windmolens die wij als bevolking waarschijnlijk toch door de strot geduwd krijgen. Los van het feit dat ze de bedenker van deze afzichtelijke krengen als dank hiervoor aan één van de bladen moeten binden met een tiphoogte van 200 meter. Wist ik eerst niet eens dat zulke hoge bestonden. Maar men wil dus ruimte scheppen voor het bouwen van windmolens die twee keer zo hoog zijn als de Domtoren. Landschapsverkrachting en dierenbeulerij in één afgrijselijk apparaat samengeperst. De lichtjes erop noemen we hier in huis de D66 disco.

Hieronder de link naar het vraaggesprek wat ik mocht hebben en is gepubliceerd. 

Alhoewel ik mezelf plechtig beloofd had om niet over geestelijke zaken te schrijven toen ik hiermee begon. Doe ik het nu toch één keer, of het de laatste keer is weet ik niet schrijf ik meteen maar met een knipoog.

Alweer even geleden zag ik filmpjes voorbij komen van Daisy Mohr en Olaf Koens vanuit de Sednaya gevangenis in Syrië. Assad was het land uitgejaagd en een vrolijk, gezond en voorspoedig tijdperk stond de Syrische bevolking te wachten,(moesten we geloven.) En je moet eigenlijk een sadist zijn als de beelden niet door merg en been gaan. En er geen huivering door je stuitje loopt bij het zien van die beelden. Laat staan dat we ons ook maar enigszins erin kunnen verplaatsen, om zo sympathie en medeleven te krijgen. En dat is voor al die onschuldigen volkomen terecht, toch? De unieke kans die als een soort spin geboden werd door de nieuwe vredelievende leiders van het land, kán je als journalist gewoon niet aan je voorbij laten gaan. En dus deden Daisy en Olaf heldhaftig verslag van de verschrikkingen aldaar, de verhalen en documentatie zijn vast bruikbaar voor een zaak bij het ICC. Daar zullen Zuid-Afrika, Ierland en Spanje vast ook wel voorop gaan lopen.

Afgelopen Juli kregen we Dick in onze mik geschoven.

Pap, komt er hier oorlog? Vroeg mijn dochter.

Afghanistan EritreaSomaliëLibië JemenPakistanNigeriaIranSaoedi Arabië MyanmarSudanQatarSyriëEgypte IrakOezbekistanMaliLaosMarokko IndonesiëNigerBhutanEthiopiëCongo.

Nog niet zo lang geleden zat ik met mijn zoon in het WKZ te Utrecht. En omdat ik te gast was in een andere provincie van ons mooie land besloot ik ,om tijdens het wachten, het nieuws van deze randstad eens tot me te nemen. Want ik wil me toch graag verplaatsen in de medemens waarmee ik me omring, en als plattelander mezelf ook eens verdiepen en onderdompelen in de sores van de grote boze stad. Of liever gezegd; verkneukelen.

Barmhartigheidscrisis?

Stekelig.

“…een hekel aan wegkijkers.”

De splinter en de balk.

“Haat voedt zich evenals liefde met de kleinste dingen; alles kan ertoe bijdragen. Zoals de beminde persoon niets kwaads kan doen, zo kan de gehate persoon niks goeds doen.”

Amsterdam. Vroeger liefkozend het Jeruzalem van het Westen genoemd, vanwege zijn grote Joodse gemeenschap gecombineerd met de Nederlandse tolerantie. Waar de nuchtere Amsterdamse inborst de grote problemen van het leven in één avond oploste op de achterkant van een bierviltje.  

Geen geouwehoer, koop het bij de boer….

Je zal maar Frans Timmermans of Femke Halsema zijn.

Rancune

Bingo!

Idenktificeren

Nou jongens. Zei ik tegen onze kinderen bij het ontbijt, terwijl ik het nieuws aan het bekijken was. Jullie mogen mama geen moeder meer noemen.

Timmermans 1.

Europees Socialisme

Schoentjes

Censurerende ongeleide projectielen.

Socialistische-Dictatortjes

Tutti Frutti

#Ookmijnvlag#Onsland

Tussen al het haatgeweld van de afgelopen week, waar tijdens de herdenking van de Kristallnacht op Utrecht Centraal werd opgeroepen tot een nieuwe Holocaust besefte ik ineens hoe laf of bang de zwijgzame Nederlander is die zich hier niet openlijk tegen uit durft te spreken. En dacht ondertussen aan het bekende gedicht van H. van Randwijk:

Driehonderdzevenenzeventigduizend.

Hersendood

Piekbelasters

Trans-anders

De zelf slachtende groenteboer.

Bestevaer

Luisterschade

Niet zo lang geleden kwam ik in opdracht van een van mijn kinderen bij een fastfoodketen met een hele grote gele M. Ikzelf geef totaal niet om die rotzooi, er zit iets in dat eten of de olie wat bij mij een soort kernreactie in het darmstelsel oproept die niet gezond is om mee te maken, laat staan om aan te snuffelen.

Alarm!

Of ik niet van dieren hou? Natuurlijk wel.

Ieder z’n meug.

Onkruid