Ik was van de week aan het luisteren naar het debat over onder andere de windmolens die wij als bevolking waarschijnlijk toch door de strot geduwd krijgen. Los van het feit dat ze de bedenker van deze afzichtelijke krengen als dank hiervoor aan één van de bladen moeten binden met een tiphoogte van 200 meter. Wist ik eerst niet eens dat zulke hoge bestonden. Maar men wil dus ruimte scheppen voor het bouwen van windmolens die twee keer zo hoog zijn als de Domtoren. Landschapsverkrachting en dierenbeulerij in één afgrijselijk apparaat samengeperst. De lichtjes erop noemen we hier in huis de D66 disco.
BBB stelde terecht dat de doelen al waren gehaald en dus verdere uitbreiding overbodig is. En op de vraag van JA21, of er in ieder geval voor gezorgd kon worden dat zulke hoge windmolens niet in de buurt van woonwijken zouden komen. Was het antwoord van minister Hermans , vrij vertaald: “…dat moeten we eerst even overleggen, met de andere landen…”.
Mijn gedachten dropen af naar de vele andere problemen die ons land inmiddels rijk is door ditzelfde antwoord.
De Wolf. Iedereen weet en voelt dat dit de verkeerde kant op gaat, de oplossing voor dit probleem is door ons Nederlanders prima te bedenken en uit te voeren, enkel binnen de Neerlandslievende PVV is er weerstand naar ik begrepen heb. Maar totdat de pony van kaiserin Ursula werd aangevallen, was elke oplossing onbespreekbaar. Bukken en slikken moesten we.
Stikstof. Ik kon tot 2014! debatten terug vinden waarin het welbekende ganzenpoepje is aangedragen voor de complete idiotie waarin ons land zich nu bevind, en het door doorgedraaide vakidioten op slot is gegooid. Welke schuld daarvan weer dankbaar wordt afgeschoven door de randstad, op onze boeren. Sinds die tijd liggen onze volksvertegenwoordigers al met elkaar in de clinch over de “oplossing”. En elk aangedragen goed doordacht plan om ons land weer uit het slob te trekken kan een politiek antwoord krijgen: “…dat moeten we eerst even overleggen….”, om good old Tjeerd de Groot niet te vergeten: zelfs de wormen worden er gek van.
Landbouw. Onze boeren hebben zelf genoeg verstand om te bepalen wanneer de aardappels gepoot en gerooid kunnen worden. Daar is geen kalender voor nodig, en een aanpassing hiervan moeten we simpelweg aan het vakmanschap van deze mensen overlaten. Enig kritiek hierop en oplossend denken kan altijd op het antwoord rekenen: “….dat moeten we eerst even overleggen…”
Visserij. Complete familiebedrijven geruïneerd, kotters naar de sloop. Regeldrang die nergens op slaat en een verbod op een innovatieve manier van vissen, ook onze vissers hebben zelf genoeg verstand om goed voor de zee te zorgen. Kritiek en oplossingsgericht denken kan ook hier op het antwoord rekenen “… dat moeten we eerst even overleggen…”
Migratie. De uitpuilende asielzoekerscentra en de daar aangrenzende problemen kunnen binnen politiek Nederland op een vrij simpele oplossing rekenen. Ik weet zeker dat we dan één van de tolerantste landen binnen Europa zouden zijn, maar elke aangedragen oplossing wordt doodgeslagen met het antwoord: “….dat moeten we eerst even overleggen…”
Ik wilde het eerst niet doen, maar kan het niet laten. De verachtelijke ingekochte green deal van Frans Timmermans. Alles was bedoeld om de landen onderdanig te maken, zodat overleggen in feite overbodig zou worden. Om nog maar te zwijgen over de bamboe rietjes en de dop op uw fles. Ik ben nog andere casussen zoals digitaal paspoort, geld en vele andere belangrijke zaken vergeten te noemen. De lijst is eindeloos te maken.
Zou de nuchtere conclusie niet eens moeten indalen bij ieder persoonlijk dat wij als pragmatisch volkje prima zelf in staat zijn om deze problemen op te lossen, maar dat het tegenhouden van deze oplossingen de feitelijke veroorzaker van de problemen is?
Zou zelfs woke Nederland zich niet tegen kolonisatie project Brussel moeten keren? Met Sylvana en Akwasi voorop. Dutch Lives Matter!
Onze binnenlandse politiek is tot slaafse dependance van Brussel gemaakt.
Ik stel geen Nexit voor. Ik stel voor om het Europese Parlement met al zijn hoogdravende gezeur op te doeken, met de Europese Commissie erbij. Het geldverslindende moloch dient te worden terug gesnoeid tot redelijke en geloofwaardige proporties, zo niet met wortel en tak te worden uitgeroeid. Een raad met gekozen afgevaardigden of ambtenaren namens de zittende regering uit de deelnemende landen die een gezamenlijk maandelijks beraad voorbereiden is voldoende. Deze moet met elke nieuwe regering ook weer ververst worden om het geluid uit die landen goed te vertegenwoordigen. Beslissen over afspraken doen de soevereine landen zelf, in hun eigen parlementen. Dát is democratie.
Maar voordat het zover zal komen; zal het antwoord zijn: “…dat moeten we eerst even overleggen…”. Dat hebben ze dan wel weer goed geregeld.
We zijn verkocht, als Euro(pa)slaven.
Bert Schouwstra.