De omgekeerde wereld.

Gepubliceerd op 10 juni 2024 om 09:34

“Haat voedt zich evenals liefde met de kleinste dingen; alles kan ertoe bijdragen. Zoals de beminde persoon niets kwaads kan doen, zo kan de gehate persoon niks goeds doen.”

Een citaat van Honoré de Balzac wat ik dikwijls in mijn achterhoofd heb als ik het nieuws volg en bekijk op onze traditionele media. Dat zinnetje verklaart de omgekeerde wereld waarin de minderheid die het hardst schreeuwt en de meeste aandacht krijgt aan de talkshowtafels en andere media leeft.

Of het nu over de politiek gaat of over een oorlog. De eenzijdigheid in de denkwijze en berichtgeving, de haat naar de andersdenkenden van de goegemeente die deze kudde vertegenwoordigt is dikwijls met geen pen te beschrijven. Niks is er goed behalve hun eigen hersendiarree. Tegenargumenten of het begin van een discussie worden doodgeslagen met termen en verwijten als: fascist, racist, extremist, bruinhemd of wat er maar ook te bedenken is als ze even over je pagina scrollen. Maar wel beweren de verbinding te zoeken, het is komisch en pathetisch tegelijk.

De discrepantie die ze zelf aan de dag leggen zorgt ervoor dat ik dikwijls mijn wenkbrauwen moet optrekken als er weer iets de wereld in geslingerd wordt. Zo weet men Israël, wat zich verdedigt tegen regelrecht terreur als monsters af te schilderen, en kan het bij voorbaat al niks meer goed doen. Klakkeloos wordt doorgaans de berichtgeving van het “ministerie van opgeklopte leugens en antiwesterse propaganda” uit Gaza overgenomen. De correspondent van de NOS wordt hier in huis al mevrouw Habiblahblah genoemd, een meer vooringenomen persoon konden ze niet vinden om de nu al meerdere leugens wereldkundig te maken. Ik word er cynisch van.

 In feite wordt er, al dan niet verkapt, partij getrokken voor Hamas door verreweg het gros van onze nationale zenders en kranten. Die de Gazanen en gijzelaars van 7 Oktober als levend schild gebruiken, en die een wereldoverheersing met antiwesters gedachtengoed als natte droom hebben. De aantallen raketten die op Israël zijn afgevuurd sindsdien zie en lees ik nergens terug. Het aantal tunnels wat ontdekt is in scholen en moskeeën zie en lees ik nergens terug. Het wapentuig wat gevonden wordt onder kinderbedjes, achter schoolborden en in kansels zie en lees ik nergens terug. Of zou dan het beeld kunnen ontstaan dat het erger was of had kunnen zijn dan dat het nu is?

Maar ook als ik die selectieve berichtgeving nu eens voor lief neem. En deze naast de berichtgeving uit Oekraïne leg wordt het misschien een beetje duidelijk waarom deze media en ook de mensen zichzelf eigenlijk niet meer serieus zouden mogen nemen. Waar Iran de trouwe sponsor en bondgenoot is van de organisaties die Israël van de kaart willen vegen en onze tradities en samenleving verachten, maar nu wel verkapt de steun genieten van deze media. Kunt u misschien zelf wel beantwoorden wie een trouwe bondgenoot is van Rusland?

Leg mij dan eens uit. Hoe kun je in het eigen deel van de wereld tegen deze denkwijze zijn, en aan de andere kant van de wereld waar ook een westers georiënteerd land wordt aangevallen deze helpen verdedigen. Ik vind het de omgekeerde wereld, het is mindblowing.

Gelukkig hebben onze academici laten weten de banden met de universiteiten niet te verbreken. En beseffen dat ze zich beter neutraal kunnen opstellen, dat we hoe dan ook altijd in gesprek moeten blijven. Dat als ze het wel zouden toegeven dit het begin van het einde van hun wereld zou betekenen. Want het schept een precedent voor alles wat hiervoor te gebruiken is, en hierna zou gebeuren. Dat zou toch de omgekeerde wereld zijn.

Waar ik eerder altijd van het politieke midden was, ben ik de afgelopen jaren door de omstandigheden en de daarover bedreven politiek, gedwongen te kiezen tussen links en tussen rechts, omdat dat midden is verdwenen. Waar links onze vrijheden die in beginsel 80 jaar geleden met de landing op de stranden van o.a. Normandië zijn verworven, klakkeloos uit nijd en tegenwicht tegenover rechts voor electoraal gewin verkoopt aan alles wat zich erbij aansluit (en dat is nu eenmaal alles wat onze manier van leven verafschuwt), is mijn keuze welbewust naar de rechterkant gegaan. Omdat de liefde voor onze opgebouwde samenleving, tradities en normen en waarden mij dierbaarder zijn dan de haat naar de andere kant.

Dat dit de enige juiste keuze was werd mij bevestigd in een stukje wat ik zag op de tijdens de Nederlandse uitslagenavond van de Europese verkiezingen, de onnozelheid die uit die monden kwamen na het zien van de exitpoll was om te gieren. Daar ze één zetel als combinatie van GroenLinks-PvdA verloren hadden tegenover vijf zetels winst van de PVV, maar dit wel als een overwinning te vieren geeft maar pijnlijk aan welke haat er collectief in deze mensen gevaren is. Gevoed door de Kate Piri’s, Sabine Scharwachters, Jesse Klavers en Frans Timmermans van deze wereld, maar ook Jantje Paternotte en Laurens Dassen kunnen er wat van. Vertegenwoordigd op Radio en TV als schreeuwende minderheid in programma’s en aan talkshowtafels. Om de ander de maat te nemen en op die manier dood te zwijgen, te denigreren, met de gedachte dat deze door het herhalen, herhalen en herhalen van dezelfde boodschap weer in het gareel van hun gedachten komt. Uit niks blijkt het besef voor de uitslagen; “wie zijn die mensen….” weet u nog? Er is niks veranderd bij ze, sterker nog, de rechtse stemmers zijn in hun ogen een stel debielen wat uit emotie verkeerd heeft gestemd. Dat is bij de volgende verkiezingen wel bijgetrokken, is de gedachte die ik dikwijls proef.

Gezien de uitslagen in de andere landen heeft links ook daar een harde rechtse gekregen. Zonder te denken dat we er nu zijn, we beginnen nog maar net. Maar zullen we uiteindelijk toch gewoon in gesprek moeten al betwijfel ik de oprechte wil tot die zelfverklaarde “verbinding”.

Dat onze voorgaande politieke generatie uit eigenbelang de landsbelangen aan Europa in zijn huidige vorm hebben verkocht? Dat signaal is helder. Maar deze uitslag zal ongetwijfeld in relativering en doorgaan op de oude voet resulteren. En wordt het signaal weggewoven, de afgestrafte arrogantie zal weer aan zelfvertrouwen winnen en de rechts stemmende mensen worden al als üntermenschen weggezet.

Keerde het fatsoen maar weer terug.

Maar dat is voor hun vast de omgekeerde wereld.

 

Bert Schouwstra.