#Ookmijnvlag#Onsland
“Nederland is ziek! Jij moet wakker worden!”
Dat beet een kwade mevrouw me toe, toen ik samen met mijn zoontje de speelgoedwinkel uit liep terwijl ze daar flyers van Denk uit aan het uitdelen was, een paar dagen voor de verkiezingen. Maar toen ze mij er één wilde geven, ik haar daar vriendelijk glimlachend voor bedankte met het antwoord dat ik juist wc papier had gekocht en geen behoefte aan meer had.
“Jij bent racist!” Zei ze daarna op een vernederend toontje.
“Oh ok” zei ik. Stak mijn duim op en liep verder. Maar de gedachte dat haar verhaal mij niet aansprak werkte averechts en ze kwam achter me aan en duwde me toch een flyer in de hand en zei: “jij slaapt! Jij moet wakker worden!” Ik gooide de flyer verfrommeld op de grond en antwoorde: “nu ben ik ook nog een milieuvervuiler, en volgens mij slaap ik echt, want er loopt een nachtmerrie achter me aan. Maar ik beloof je, ik zal woensdag als ik ga stemmen wakker worden. Goed?” en terwijl ik haar een knipoog gaf, liep ik weg.
Woensdag 22 November. Ik zat samen met mijn vrouw op de bank toch wel in spanning te wachten op wat komen ging. We keken NOS, de staatsomroep. En klokslag negen uur kwam de exitpoll. De handen gingen ook hier voor de mond. Ik had wel het gevoel dat ik niet de enige was die dacht de we de andere kant op moesten en wilden. Maar dit? Nee, nooit durven dromen. Het overgrote merendeel van Nederland wilde het oude Nederland weer terug. Trots zijn op onze vlag, volk en samenleving. In verbondenheid leven met iedereen, maar met duidelijke grenzen. Tegen haat zaaien en tegen verdeeldheid. We hoeven het niet eens te zijn, maar we zijn Nederland. Links waar het kan, rechts wanneer het moet, we rooien het samen.
Maar toen kwamen Jesse Klaver, Rob Jetten en Frans Timmermans aan het woord. Als ware agitators stonden ze hun boodschap van verdeeldheid, uitsluiting en afgunst te preken vanaf hun podiums. Volledig in de ontkenningsfase van de boodschap die ze zojuist van de kiezer gekregen hadden; jullie zijn verslaafd en dronken van het eigen gebrouwde elixer: klimaat. Maar horende doof en ziende blind geweest over wat er leeft in de echte maatschappij. Maar nee, volgens Jesse, Frans en Rob, was het de schuld van iedereen behalve van hunzelf. En bijna iedereen daar stond er bij te knikken. Zelfs op tv was de ontreddering te zien, bijna stamelend spuwden ze hun gal door de beeldbuizen heen. Het meest typerende beeld zag ik bij D66 toen de uitslag bekend werd en er iemand braakneigingen kreeg. Deze beste kerel voelde even wat een gemiddelde Nederlander al jaren voelt.
Meneer van Baarle stond in een Hamas zaaltje met bedropen ogen. Ook hem was verteld dat hij verslaafd was, en werd hem door de kiezer een spiegel voorgehouden. Het land racisme verwijten maar zelf openlijk haat promoten. Het land etnisch profileren verwijten. Maar zelf een volk willen uitroeien. En dan nog hun stokpaardje: institutioneel racisme. Als er ergens geïnstitutionaliseerd racisme word gepreekt naar andere volken en geloven? Is het bij zijn achterban. Ik kan de bedropen ogen dan ook enkel maar verklaren als de restanten van de boter die van zijn hoofd gesmolten is toen hij in deze spiegel keek. En tijdens deze ontnuchteringsfase op tv schuifelden er weifelend wat heertjes door het beeld op zoek naar de goede pose om het vlaggetje goed in beeld te krijgen. Kreeg er bijna medelijden mee.
Ik dacht even dat we het daarmee wel gehad zouden hebben, en dat deze weldenkende hoogopgeleide weledele morele mensen hun verlies en de democratie waar ze zo vol van zijn zouden respecteren. Dat het even de klap was waarvan ze moesten bijkomen. Maar na een goede nachtrust, waarin ik droomde dat Frans, Rob en Jesse de hele nacht hadden liggen huilen. Viel mijn mond opnieuw open van verbazing. Zelfs het serieuze journaille, wetenschappers, virologen, complete redacties en politiek duiders zaten in een ontkenningsfase. Want na gedacht te hebben bij de meerderheid te behoren. Bleek men bij een hard schreeuwende minderheid te horen. En dat was keihard binnengekomen. Dus ging men uit alle macht proberen om het vastgestelde om te draaien en toch naar hun toe te beredeneren. Maar dat ging niet meer, dus gingen ze maar als verwende kinderen die hun zin niet gekregen hebben, om zich heen slaan.
En ging de vlag halfstok. Maar deze mensen spraken hun afschuw uit naar onze boeren en vissers toen zij datzelfde gevoel hadden. En schreeuwden ze over: de macht van de trekker.
Ik werd even misselijk.
Ik werd helemaal misselijk en nog meer gesterkt in mijn keuze toen er naast een Joden-uitroei demonstratie ook een demonstratie tegen de democratie werd georganiseerd onder het motto: “ik laat je niet los”, met de zelfgecreëerde gedachte dat er nu razzia’s gaan komen, Moskeeën worden gesloten en er treinen met mensen het land uit worden gereden. Met het verachtelijke idee om schouder aan schouder de democratie zo een middelvinger te geven.
Een zure oprisping met een mengeling van gal prikkelde mijn tong. Word ik wéér in een hoek gezet.
En dacht even terug aan toen ik de speelgoed winkel uit liep, en hou nu hun deze uitspraken met alle liefde voor:
“Nederland is ziek! Jij moet wakker worden! Jij bent racist!”
Toen kwam het besef. We moeten Nederland zelf beter maken, zelf wakker maken, niet elkaar tot in den treure tot op het bot proberen te beledigen of te vernederen. Want het enige wat de Nederlander wil is zijn land terug met hun eigen normen en waarden. Ongeacht je kleur, afkomst of geloof. Daar staat die vlag voor. Een lap stof. Drie kleuren, gaat alleen op 4 Mei half stok. Fier wapperend in de wind, als stil protest en de vertegenwoordiger van de waarden van ons land. Ongeacht wie of wat je bent.
Daarom hang ik mijn vlag uit, voor ONS land. De Nederlandse driekleur wappert aan onze gevel. En blijft daar hangen, als stil protest. Ik hoef geen demonstratie. Iedereen die langs ons huis rijdt mag het zien, hier woont een Nederlander die zijn land terug wil. Hier woont een Nederlander die met iedereen wil samenleven, als Nederlander. Hier woont een Nederlander die voor iedereen klaar staat. En hier woont een Nederlander die weer trots wil zijn op zijn land en dat door wil geven aan zijn kinderen en kleinkinderen. Hier woont een Nederlander die het zat is om onterecht als Fascist, racist en Nazi in een hoek gegooid te worden als mijn gedachten anders zijn als die kleine schreeuwende minderheid. Die het zat is dat de polarisatie en de haat door de media en talkshows collectief wordt verkondigd, omdat het niet past in wat zij vinden. Zelfs onze ambtenaren gaan demonstreren? Hoe kunnen ze ons nog onbevooroordeeld ons rijbewijs laten verlengen of ons paspoort laten ophalen? Schrijft een agent straks sneller een boete uit omdat ik anders denk dan hij? Blust de brandweerman mijn huis niet omdat ik anders denk dan hij? Het is een ware gotspe!
Dat is mijn spiegel naar al die schreeuwers tijdens de demonstraties van haat, dood en verderf. En naar de zure en verslaafde Jesse’s Fransjes en Robjes. De kiezer heeft gesproken. Respecteer dat, hoe lastig dat ook is, zo moeilijk is dat niet.
Hang allemaal uw vlag uit. Dan hoeft u verder helemaal niks te doen, deze zegt meer dan duizend woorden voor u, en is een prachtig statement naar de gevestigde orde. Hoe mooi staat het als Ter Apel vol hangt, of Budel? Hoe meer vlaggen er hangen hoe meer Nederlander we worden. Laten we een vreedzame eerste stap zetten.
Doen we het alsnog; Samen.
#Ookmijnvlag#Onsland
Bert Schouwstra